معرفی کامپوزیت
تاریخچه مواد پلیمری تقویت شده با الیاف به سال های 1940 در صنایع دفاعی و به خصوص کاربردهای هوافضا باز میگردد. با توجه به مزایای چشمگیر کامپوزیت های پلیمری از جمله وزن بسیار پایین نسبت به فلزات، استحکام مکانیکی بسیار بالا و نزدیک به فلز و مقاومت بسیار بالا در برابر حرارت، عوامل محیطی و مواد شیمیایی و مقاومت به شعله، استفاده از این مواد در صنایع عمومیتر روز به روز در حال افزایش میباشد. کامپوزیت های پایه پلیمری مهمترین دسته از کامپوزیت ها میباشند. طیف وسیعی از صنایع، از جمله صنایع نظامی، صنایع هواپیمایی و هوافضا، صنعت خودروسازی، صنعت نفت و گاز، صنعت برق، آب و فاضلاب، صنعت ساختمان، صنایع مبلمان شهری و صنایع لوازم خانگی و… در تولید کالاهای خود از کامپوزیتهای پایه پلیمری استفاده می کنند. این کامپوزیتها با توجه به روش تولید و مواد مصرفی به گروه های مختلف مانند SMC، BMC و RTM و … دسته بندی می شوند.
مشخصه های کامپوزیت ها
- جرم ویژه کم و استحکام ویژه بالا
- عایق الکتریکی و حرارتی
- مقاومت در برابر خوردگی و محیطی
- سهولت در طراحی و ساخت ساختارهای پیچیده
- زیبایی برجسته به دلیل پذیرش رنگ های دائمی
- تولید انبوه توسط تکنیک های انرژی پایین
- سهولت در چاپ و چسبندگی
- سهولت در جابجایی و تمیز کردن
- ارائه دامنه عظیمی از اصلاحات فیزیکی و شیمیایی جهت رفع نیازهای مشتری و صنعتی
- سازگاری فوق العاده با تولید کم هزینه
مواد BMC
خمیر BMC از گروه پلاستیک های ترموست است که به دلیل مقاومت محصولات تولیدی در برابر حرارت و شعله، خواص مطلوب مکانیکی، مقاومت بالای شیمیایی و عایق الکتریکی بسیار بالا، به خوبی شناخته شده است. مزیت عمده استفاده از BMC، استحکام فوق العاده، مقاومت چشمگیر در برابر ضربه و نیرو، سبکی فوق العاده وزن، مقاومت بالا در برابر خوردگی و رطوبت، انعطاف پذیری برای تولید قطعات با اشکال پیچیده، خصوصیات قوی برای جذب انرژی و ارتعاش های صوتی و مکانیکی میباشد. از جمله کاربردهای خاص که کمتر مادهای را میتوان جایگزین نمود، ساخت قطعات الکتریکی مانند جعبه فیوزها، کلیدهای قطع مدارهای الکتریکی (که باید تحمل دمای بالای جریان برق را نیز داشته باشند) و ساخت انواع رفلکتور خودرو (که علاوه بر دمای بالا بایستی کیفیت سطح عالی و همچنین قالبپذیری بسیار مطلوب را نیز ارائه دهند) می باشد.